ساقیا بده جامی

خدایا عاشقت هستم

ساقیا بده جامی

ساقیا ! بده جامی ، زان شراب روحانی	تا دمی برآسایم زین حجاب جسمانی
بهر امتحان ای دوست، گر طلب کنی جان را	آ نچنان برافشانم، کز طلب خجل مانی
بی‌ وفا نگار من ، می‌کند به کار من	خنده‌های زیر لب ، عشوه‌های پنهانی
دین و دل به یک دیدن ، باختیم و خرسندیم	در قمار عشق ای دل ، کی بود پشیمانی؟
ما ز دوست غیر از دوست ، مقصدی نمی‌خواهیم	حور و جنت ای زاهد ! بر تو باد ارزانی
رسم و عادت رندیست ، از رسوم بگذشتن	آستین این ژنده ، می‌کند گریبانی
زاهدی به میخا نه ، سرخ روز می‌دیدم	گفتمش: مبارک باد بر تو این مسلمانی
زلف و کاکل او را چون به یاد می‌آرم	می‌نهم پریشانی بر سر پریشانی
خا نه‌ دل ما را از کرم ، عمارت کن!	پیش از آنکه این خانه رو نهد بهویرانی
ما سیه گلیمان را جز بلا نمی‌ شاید	بر دل بهایی نه هر بلا که بتوانی

نظرات شما عزیزان:

نوشته شده در 14 / 8 / 1389برچسب:,

ساعت 6:32 توسط پژمان| |

Design By : Mihantheme